Na jakiej podstawie dobiera się cewnik?

Cewnik, czyli cienka rurka wprowadzana przez cewkę moczową do pęcherza, ma za zadanie odprowadzać mocz do specjalnego worka, z którym jest połączony. Cewnikowanie wykonuje się z powodów diagnostycznych, m.in. w trakcie badania urodynamicznego. Jest ono konieczne przy zastoju moczu będącego skutkiem np. przerostu prostaty lub kamicy nerkowej, ale też np. w trakcie trudnych porodów, śpiączce farmakologicznej czy po niektórych operacjach. Istnieją schorzenia, przy których pacjenci muszą cewnik nosić stale, np. borykając się z pęcherzem neurogennym. Jak dobiera się cewnik i co warto o nim wiedzieć?

Cewnik Foleya

Cewnik dobiera się indywidualnie do cewki moczowej danego pacjenta. W przypadku dorosłych pacjentów stosuje się zazwyczaj popularny, giętki cewnik Foleya. Za standardowy rozmiar dla mężczyzn uważa się 18F (ok. 6 mm), a dla kobiet – 16F (5,3 mm). W cewniku Foleya znajdują się otwory, przez które do rurki dostaje się mocz. Nad nimi umieszczony jest specjalny balonik, który wypełniany jest płynem (np. solą fizjologiczną), dzięki czemu cewnik nie wysuwa się z cewki. W celu usunięcia cewnika najpierw należy usunąć płyn. Lekarze korzystają też z innych rodzajów cewników, umożliwiających cewnikowanie nawet w bardzo trudnych przypadkach oraz cewników przeznaczonych do konkretnych zadań, np. płukania pęcherza.

Co potrzebne jest do cewnikowania?

Cewnika używa się w komplecie z żelem z lidokainą (znieczulającą cewkę podczas wprowadzania cewnika), wodą do balonika cewnika, strzykawką do jej podania (lub usunięcia) i workiem na mocz – te materiały w swoim asortymencie powinien posiadać każdy dobry sklep medyczny. Podczas cewnikowania ogromne znaczenie ma aseptyka, czynność tę zawsze należy wykonywać w jednorazowych rękawiczkach, korzystając z jałowych gazików i środków do dezynfekcji. Prawidłowe cewnikowanie może sprawiać dyskomfort, lecz nie powinno powodować u pacjenta bólu.