Jaka jest różnica pomiędzy stabilizatorem a ortezą?

Jeśli doznałeś urazu lub kontuzji stawu, prawdopodobnie zastanawiasz się, jak go zabezpieczyć i wspomóc proces leczenia. Możesz sięgnąć po różne produkty medyczne, takie jak stabilizatory czy ortezy. Czym się one jednak różnią i kiedy warto je stosować?

Orteza – sztywna ochrona dla stawu

Orteza to aparat ortopedyczny, który służy do unieruchomienia lub ograniczenia ruchomości stawu lub innego odcinka ciała. Ma bardzo stabilną konstrukcję i dobrze usztywnia wybrany obszar, zapobiegając dalszemu uszkodzeniu lub pogłębianiu się dysfunkcji. Ortezy są wykonane często ze sztywnych materiałów, takich jak metal, plastik czy włókno węglowe i stosowane głównie w przypadku poważniejszych urazów, takich jak złamania, zwichnięcia, zerwania więzadeł czy po operacjach stawów. Ortezy mogą być również używane w celach korekcyjnych lub wspomagających przy niektórych schorzeniach, takich jak skolioza, spastyczność czy niedowłady kończyn.

Ortezy mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta pod względem rozmiaru, kształtu czy zakresu ruchomości. Niektóre z nich mają możliwość regulacji kąta zgięcia lub wyprostu stawu, co pozwala na stopniowe zwiększanie zakresu ruchu w trakcie rehabilitacji.  Mogą być również wyposażone w dodatkowe elementy, takie jak poduszki powietrzne, peloty czy systemy chłodzące.

Stabilizator – elastyczne wsparcie dla stawu

Stabilizator to pewien rodzaj ortezy o delikatniejszej konstrukcji, pełniący funkcje głównie kompresyjne i stabilizujące. Stosuje się go przy kontuzjach, urazach lub jako pomoc przy aktywnej rehabilitacji. Cechuje się większą elastycznością i dopasowaniem do kształtu ciała niż orteza. Stabilizatory nie ograniczają ruchów przez to, że są wykonane z miękkich i oddychających materiałów, takich jak neopren, bawełna czy nylon.

Stabilizatory mają za zadanie łagodzić ból i obrzęk stawu, wspomagać proces gojenia się tkanek oraz zapobiegać przeciążeniom i urazom podczas aktywności fizycznej. Mogą być również stosowane w celach profilaktycznych, np. podczas uprawiania sportów, które narażają staw na powtarzające się ruchy lub obciążenia. Przykładami takich sportów są tenis, golf, squash czy badminton.